دارایی جاری و غیر جاری چیست؟
یکی از بهترین فاکتورهای ارزیابی وضعیت مالی شرکتها و سوددهی آن‌ها، بررسی صورت‌های مالی آن‌هاست. در انواع صورت‌های مالی، اطلاعات مختلفی نمایش داده می‌شود. داشتن اطلاعاتی مثل لیست دارایی جاری و غیر جاری مهم است. در این مطلب از بلاگ آموزشگاه حسابداری پکت به بررسی فرق دارایی جاری و غیر جاری می‌پردازیم.
انواع دارایی‌های جاری
دارایی جاری چیست؟
در تبادلات مالی و پولی یک شرکت، به پول نقد (در ارزهای داخلی و خارجی) نیاز است. بنابراین شرکت باید بتواند نیازهای خود را با استفاده از پول نقد برطرف کند. یک شرکت ممکن است تمامی دارایی خود را به شکل نقد نگهداری نکند و برخی از آن‌ها را به اشکال مختلف در نقاط مختلف سرمایه گذاری کند. این کار بخشی از مدیریت سرمایه و دارایی شرکت است.
دارایی جاری، دارایی است که بتوان آن را به سرعت به پول نقد Cash تبدیل کرد. منظور از سریع بودن تبدیل دارایی به پول نقد، یک بازه نهایتاً یک ساله است. یعنی اگر بتوانید یک موجودی را در زمانی کمتر از یکسال به پول نقد تبدیل کنید، می‌توان آن را در دسته دارایی جاری در نظر گرفت.
انواع دارایی جاری
برای شناخت بهتری انواع دارایی جاری و غیر جاری، ابتدا از انواع دارایی جاری شروع می‌کنیم. در صورتی که دارایی‌ها و موجودی‌های شرکت شما یکی از انواع زیر باشد، می‌توان آن را در دسته جاری قرار دارد:
- پول نقد: هدف از دسته بندی و مشخص کردن نوع دارایی، تبدیل آن به پول نقد است. پس بدون شک، موجودی پول نقد شرکت در حساب‌هاروی بانکی و سپرده‌های بدون سررسید، جاری است.
- سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت: اگر شرکت در واحدهای تجاری زود بازده سرمایه گذاری کرده باشد، به شکلی که بتوان در کمتر از یکسال پول آن را دریافت کرد، می‌توان آن را به عنوان دارایی جاری در نظر گرفت.
- اسناد فروش تجاری: تمام اسناد فروش و تجاری که ظرف یکسال آینده وصول شود، به عنوان دارایی جاری شناخته می‌شود.
- پیش پرداخت‌ها و پیش فروش‌ها: پرداخت مشتریانی که انتظار می‌رود تا یکسال آینده وصول شود و خریدشان کامل گردد، در دسته دارایی‌های جاری قرار می‌گیرد.
دارایی غیر جاری چیست؟
دارایی‌های غیر جاری، شامل مواردی می‌شود که طبق سرمایه گذاری‌های بلند مدت شرکت خریداری شده اند. یعنی انتظار حسابدار و هیئت مدیره شرکت در بر این است که چنین دارایی‌هایی طی یکسال و بیشتر از این زمان، وصول می‌شوند. این دارایی‌ها، در فرآیندها و عملیات‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد اما برای فروش و تبدیل به پول نقد در کوتاه مدت نیستند.
جواز کسب و پروانه، باید به عنوان دارایی غیر جاری در اسناد مالی ثبت شود
انواع دارایی غیر جاری
دارایی‌هایی که یکی از انواع زیر باشند، در دسته دارایی‌های غیرجاری قرار می‌گیرند:
- سرمایه گذاری‌های بلند مدت: تمام سرمایه گذاری‌هایی که شرکت برای بیش از یکسال انجام می‌دهد، یک دارایی غیر جاری است.
- پیش پرداخت‌ها و پیش فروش‌ها: مثل دارایی جاری، در دارایی غیر جاری هم این دسته را داریم. با این تفاوت که وصول مبالغ این اسناد، بیش از یکسال طول خواهد کشید.
- دارایی‌های مشهود: عموم دارایی‌های مشهود، در دسته غیرجاری قرار می‌گیرد. مثلا ماشین آلات یا ساختمان و زمین را نمی‌توان به عنوان سرمایه گذاری کوتاه مدت در نظر گرفت.
- دارایی‌های نامشهود: دارایی‌های نامشهود هم باید در دسته دارایی غیر جاری قرار بگیرد. ارزش گذاری این دارایی‌ها، در زمان فروش مشخص می‌شود اما به هر حال چیزهایی مثل سرقفلی، جواز و پروانه را نمی‌توان به عنوان سرمایه کوتاه مدت شناخت.
بیشتر بخوانید: دارایی مشهود و نامشهود چیست؟
طبقه بندی بدهی در دارایی‌های جاری و غیر جاری
در تعریف دارایی های جاری و غیرجاری، با انواع این دارایی‌ها آشنا شدید. تفاوت دارایی جاری و غیر جاری را هم می‌دانید. اما جالب است که بدانید بدهی هم می‌تواند یک دارایی برای شرکت محسوب شود. بدهی‌هایی که دیگر شرکتها به شما دارند، در تعریف دارایی جاری و غیر جاری می‌گنجد. به این ترتیب که اگر زمان وصول این بدهی‌ها کمتر از یکسال است، جاری هستند. در غیر این صورت (زمان وصول بیش از یکسال)، باید غیر جاری محسوب شوند.
جمع بندی
در انتهای مطلب بد نیست مروری به مطالب گفته شده، داشته باشیم. می‌دانیم که دارایی جاری و غیر جاری چیست و چه مواردی را باید جاری و کدام‌ها را غیرجاری در نظر بگیریم. کاری که حسابدار باید انجام دهد، دسته بندی تمام موجودیت‌ها و دارایی‌های شرکت است. تمامی دارایی‌ها باید به انواع روش‌ها تقسیم شوند. از این گزارشات در تهیه صورت‌های مالی اساسی استفاده خواهد شد.
گذراندن دوره‌های مقدماتی مانند دوره آموزش حسابداری آموزشگاه پکت، شما را با مفاهیم پایه و اولیه حسابداری آشنا می‌کند. در این دوره، شما هم نحوه کار را اسناد مالی و دارایی‌ها را می‌آموزید و هم نحوه تهیه صورت‌های مالی را یاد می‌گیرید.